Recept: spaghetti carbonara

Yay! Het is tijd voor mijn favoriete gerecht everrrr! Sinds ik dit recept heb ontdekt, eet ik het best vaak. Het liefst zo vaak mogelijk, maar het is niet zo gezond. Dus ook weer niet té vaak! Kijk je mee naar het recept van mijn favoriete gerecht?

 
 
 
Ik houd van pasta! De standaard pasta met rode saus vind ik altijd erg lekker, maar ik vind het ook wel leuk om af en toe eens te variëren. Zo ben ik bij spaghetti carbonara gekomen. Het was in het begin even stuntelen met de juiste verhoudingen, maar nu is ‘ie echt perfect! Eigenlijk gebruik ik geen spaghetti, maar een andere soort pasta. Deze pasta heeft geen naam, op de verpakking staat: bandnoedels. Ik vind het zo stom om het gerecht ‘bandnoedels carbonara’ te noemen, dus ik noem ‘m gewoon lekker spaghetti carbonara, haha.

Eigenlijk zou het recept van de groenten en fruit van deze maand nog online moeten komen, maar ik ben niet veel in de gelegenheid geweest om te koken deze maand. Ik ben een weekje weggeweest en heb veel gewerkt. Het wordt een gerechtje met fruit, maar don’t worry. Ik ga ‘m alsnog gewoon maken en online zetten, wanneer ik tijd heb! Dus, als goedmakertje; dit heerlijke pasta recept!

De ingrediënten, voor 4 personen.
• 500 gram pasta naar keuze
• 250 gram spekblokjes
• 50 gram geraspte Parmezaanse kaas
• 6 eieren – 3 hele eieren en 3 dooiers
• 200 ml room
• een eetlepel crème fraîche
• 1 grote ui
• 1 lente ui
• 2 teentjes knoflook
• olijfolie
• peper en zout
• eventueel andere kruiden zoals peterselie, bieslook, etc.

We beginnen met het scheiden van de eieren. Dit kan een rotklusje zijn, ik moest even goed oefenen voordat ik het onder de knie had. Oké, eigenlijk niet, het ging al snel best goed. Maar veel mensen hebben er moeite mee en dat snap ik. De truc is om de schil niet té hard, maar ook niet té zacht kapot te slaan. Als je te hard slaat, dan breekt de dooier. Sla je te zacht? Dan komen er allemaal schilletjes mee, ook niet echt lekker.

Als je het echt lastig vind, kun je het ei voorzichtig openbreken en vervolgens je hand op houden. Het eiwit glipt dan tussen je vingers door, maar de dooier houd je nog over, handig he!?

De eieren zijn de basis van de saus. Wat we hier verder nog aan toe voegen is: 200 ml room en een eetlepel crème fraîche. Vervolgens breng je het geheel op smaak met flink wat peper en een beetje zout. Tot slot gaat dan ook nog de Parmezaanse kaas door dit geheel. Even goed roeren, zodat alle ingrediënten mooi met elkaar vermengd zijn. Dit zet je even apart, totdat we het gaan gebruiken.

Ondertussen weten jullie denk wel dat ik graag van tevoren alles snij. Is handig, want dan kan je het zo pakken als je het nodig hebt. Anders moet je het dán nog gaan snijden, terwijl je ook op de dingen moet letten die op het vuur staan. We snijden dus alvast het uitje en de knoflook….

Dan snijden we vervolgens ook nog het lente uitje! Dit is niet noodzakelijk, maar ik vind het wel lekker. Het geeft het geheel namelijk een zachte smaak. Het wordt er fris van en zelfs een klein beetje pikant.

We zetten het water op voor de spaghetti. Vergeet geen zout in het water te doen, anders is de spaghetti zo smaakloos, dat is niet lekker! Houd er ook rekening mee, dat je een grote hoeveelheid water gebruikt. De spaghetti moet helemaal ondergedompeld zijn. Tijdens het kookproces neemt de spaghetti namelijk veel vocht op, dan gaat er wat water verloren. Dus beter iets te veel dan te weinig.

Ondertussen bakken we de spekjes mooi goudbruin. Als er teveel vet uit de spekjes komt, moet je ze tussendoor even afgieten. Anders worden ze namelijk niet zo lekker krokant! Bak de spekjes net zolang totdat jij ze lekker vind. Ik en m’n vriend vinden het lekker als ze krokant zijn, dus wij bakken ze best lang.

Het water kookt! We doen de spaghetti erbij. Ondertussen moet je blijven roeren, ook goed over de bodem. Je wilt immers geen ‘klont’ spaghetti op je bord krijgen. Het duurt ongeveer 10 minuten voordat de spaghetti klaar is. Als je rond de 8 minuten af en toe even proeft, dan merk je vanzelf wanneer hij goed is!

Dan is het tijd om de ui en knoflook te gaan bakken. Dit doe je als volgt. Je kunt gewoon dezelfde pan gebruiken waarin je de spekjes hebt gebakken. Je schuift de spekjes gewoon één kant op.  Dan is één helft van de pan ‘leeg’. Doe daar een scheutje olijfolie in en gooi vervolgens de ui en knoflook aan die kant erbij. Het gebruik van olijfolie is noodzakelijk, anders verbranden de ui en knoflook gemakkelijker.

Als je alles hebt gebakken ziet het er ongeveer zo uit, hmmmmm!

Vervolgens giet je de basis voor de saus erbij, dat mengsel dat we helemaal in het begin hebben gemaakt. Het is belangrijk dat je het vuur niet al te hoog hebt staan. Er zit namelijk ei in het mengsel. Als het vuur te hoog staat krijg je roerei. Het moet geleidelijk indikken. Dit doe je door het vuur laag tot middelmatig te zetten en geregeld te roeren (vergeet de bodem niet!). Het duurt eventjes, maar vervolgens zie je je saus langzaam indikken. Het ei moet wel garen, dus het is belangrijk dat je de saus genoeg in laat dikken.

Hier kun je zien hoe het mengsel eruit ziet als het eenmaal is ingedikt. Het is niet heel dik of klonterig, maar het is een mooi geheel. Het moet ook zeker niet te dun zijn! Als jouw saus er zo uit ziet, is hij perfect!

De pasta zal nu ook ondertussen wel klaar zijn, dus die giet je af! Als alle spaghetti in het vergiet zit, giet ik er vaak nog wat olie overheen. Vervolgens hussel ik de pasta door elkaar heen. Zo voorkom je dat het gaat gaat plakken!

En tadaaa! Je spaghetti carbonara is klaar! Als je wilt kun je het nog garneren met kruiden, ik heb hier peterselie gebruikt. Het lijkt misschien een beetje moeilijk, maar het valt echt wel mee hoor meiden. Ik weet zeker dat jullie dit ook kunnen maken. Het is zeker de moeite waard, want het is een heerlijk gerecht!

Heb jij weleens spaghetti carbonara gemaakt?

Liefs,
Joyce.